De waterstofeconomie is voor de meeste mensen een ver-van-mijn-bed show, maar langzaam begint het nu toch werkelijkheid te worden. Het is voor de meeste mensen nog niet duidelijk, maar de economie ondergaat een energietransitie. Het is een gestage evolutie, geen revolutionaire verandering.
Nu komen er heel langzaam een paar waterstoftankstations en de eerste auto's op waterstof rijden in Nederland rond, maar dat is nog lang niet alles. De Nederlandse regering is bezig met het implementeren van een groots, maar langzaam plan om onze belangrijkste energievoorziening aan te passen. Ze passen de specificaties van aardgas aan.
Maar waarom is de verandering van de aardgassamenstelling zo belangrijk voor de waterstofeconomie? Aardgas is momenteel de belangrijkste bron voor waterstof. Omdat waterstofdistributie zo lastig en daardoor kostbaar is, wordt waterstof bij de gebruiker gemaakt van aardgas. Als je het hebt over waterstof, dan heb je het dus over aardgas wat omgezet is in waterstof met behulp van een proces genaamd stoom reforming.
De veranderingen in de aardgaswet betreffen onder meer de mogelijkheid om meer waterstof toe te voegen aan het gasnet. Dat betekent dat het mogelijk wordt om aardgas te transporteren en op te slaan door het in het gasnet toe te voegen. Dat is de eenvoudigste en goedkoopste manier om waterstof op te slaan en te transporteren, ongeacht hoe het waterstof is geproduceerd.
De overheid wil de maximale waterstofconcentratie in de toekomst nog verder verhogen. Dat vereist aanpassingen aan gasapparatuur. Om die reden vraagt de overheid via de SBIR regeling bedrijven om met innovaties te komen. Op 21 oktober as. mag ik mijn eigen plan daar gaan presenteren voor een commissie van wijze mannen, waarover ik in de toekomst meer zal vertellen.
Als het waterstof in het gasnet zit kun je het er weer uit halen tijdens steam reforming, of direct afscheiden met een membraan. Zo'n afscheidingspunt hoeft niet alleen bedoelt te zijn voor één locale toepassing, maar biedt ook de mogelijkheid om het startpunt te zijn voor een locaal waterstofnetwerk. Op zo'n punt is dan dus ook tweerichtingverkeer mogelijk: overschotten gaan het aardgasnet in, tekorten worden uit het net afgescheiden.
Dit artikel is deels een vertaling van een eerdere blog post in het engels die je hier kunt vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten